5 โรคในสุนัขแก่ที่คนเลี้ยงต้องใส่ใจ

เมื่อสุนัขของเรามีอายุมากขึ้น พวกเขาก็เหมือนกับมนุษย์ที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคต่างๆ มากขึ้น การเข้าใจและรู้จักโรคในสุนัขแก่จึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเจ้าของสุนัข เพื่อให้สามารถดูแลและรักษาสุขภาพของสุนัขสูงอายุได้อย่างเหมาะสม ในบทความนี้ TIPINSURE เราจะพูดถึง 5 โรคสำคัญที่มักพบในสุนัขแก่ พร้อมทั้งอาการ การดูแล และการรักษา เพื่อให้คุณสามารถเตรียมพร้อมรับมือกับปัญหาสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นกับสุนัขที่รักของคุณ

โรคหัวใจในสุนัขแก่

โรคหัวใจเป็นหนึ่งในปัญหาสุขภาพที่พบบ่อยในสุนัขสูงอายุ โดยเฉพาะในสุนัขพันธุ์เล็ก โรคนี้เกิดจากการที่กล้ามเนื้อหัวใจเสื่อมสภาพลงตามอายุ ทำให้ประสิทธิภาพในการสูบฉีดเลือดลดลง

อาการของโรค

อาการของโรคหัวใจในสุนัขมีหลายระดับ ตั้งแต่อาการเล็กน้อยไปจนถึงรุนแรง ซึ่งเจ้าของควรสังเกตอาการดังต่อไปนี้

1. หอบหรือหายใจลำบาก: สุนัขอาจหายใจเร็วขึ้นหรือมีอาการหอบแม้ในขณะพัก
2. เหนื่อยง่าย: สุนัขอาจไม่มีแรงเล่นหรือออกกำลังกายเหมือนเคย
3. ไอ: โดยเฉพาะในเวลากลางคืนหรือหลังการออกกำลังกาย
4. เบื่ออาหาร: สุนัขอาจกินอาหารน้อยลงหรือไม่อยากกินเลย
5. อ่อนเพลีย: สุนัขอาจนอนมากขึ้นและไม่กระตือรือร้นเหมือนเคย
6. ท้องบวม: เกิดจากการที่ของเหลวสะสมในช่องท้อง

หากสังเกตเห็นอาการเหล่านี้ ควรพาสุนัขไปพบสัตวแพทย์โดยเร็วที่สุด

การดูแล รักษา

การรักษาโรคหัวใจในสุนัขมักเป็นการรักษาตามอาการและการประคับประคองเพื่อชะลอการเสื่อมของหัวใจ ซึ่งมีวิธีการดังนี้

1. การให้ยา: สัตวแพทย์อาจจ่ายยาเพื่อช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของหัวใจ ลดอาการบวมน้ำ หรือควบคุมความดันเลือด
2. การควบคุมอาหาร: อาหารที่มีโซเดียมต่ำและมีสารอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อหัวใจ เช่น โอเมก้า-3 จะช่วยลดภาระของหัวใจ
3. การออกกำลังกายอย่างเหมาะสม: การออกกำลังกายเบาๆ อย่างสม่ำเสมอจะช่วยรักษาสุขภาพหัวใจ แต่ต้องระวังไม่ให้หักโหมเกินไป
4. การตรวจสุขภาพสม่ำเสมอ: ควรพาสุนัขไปตรวจสุขภาพและติดตามอาการกับสัตวแพทย์อย่างสม่ำเสมอ
5. การจัดการความเครียด: ลดสิ่งที่อาจทำให้สุนัขเครียด เพราะความเครียดอาจส่งผลต่อสุขภาพหัวใจ

โรคข้ออักเสบ

โรคข้ออักเสบเป็นอีกหนึ่งปัญหาสุขภาพที่พบบ่อยในสุนัขที่มีอายุเยอะ โดยเฉพาะในสุนัขพันธุ์ใหญ่หรือสุนัขที่มีน้ำหนักเกิน โรคนี้เกิดจากการเสื่อมสภาพของกระดูกอ่อนในข้อต่อ ทำให้เกิดการอักเสบและความเจ็บปวด

อาการของโรค
อาการของโรคข้ออักเสบในสุนัขแก่มี ดังนี้

1. เดินกะเผลก: สุนัขอาจเดินลำบากหรือกะเผลกโดยเฉพาะหลังตื่นนอนหรือหลังพักนาน
2. เคลื่อนไหวช้าลง: สุนัขอาจลุกขึ้น นั่งลง หรือขึ้นบันไดได้ช้าลง
3. ไม่อยากออกกำลังกาย: สุนัขอาจไม่กระตือรือร้นที่จะเล่นหรือเดินเล่นเหมือนเคย
4. ลิ้นข้อบวม: ข้อต่อต่างๆ อาจมีอาการบวม
5. เลียข้อต่อบ่อย: สุนัขอาจเลียบริเวณข้อต่อที่ปวดบ่อยๆ
6. อารมณ์เปลี่ยน: สุนัขอาจหงุดหงิดง่ายขึ้นเนื่องจากความเจ็บปวด

การดูแล รักษา

การรักษาโรคข้ออักเสบในสุนัขจะมุ่งเน้นไปที่การบรรเทาอาการปวดและชะลอการเสื่อมของข้อต่อ โดยมีวิธีการดูแลและรักษามีดังนี้

1. การใช้ยา: สัตวแพทย์อาจจ่ายยาแก้ปวดหรือยาต้านการอักเสบเพื่อบรรเทาอาการ
2. การควบคุมน้ำหนัก: การลดน้ำหนักในสุนัขที่อ้วนเกินไปจะช่วยลดแรงกดทับบนข้อต่อ
3. การออกกำลังกายที่เหมาะสม: การว่ายน้ำหรือการเดินบนพื้นนุ่มๆ จะช่วยเสริมสร้างกล้ามเนื้อโดยไม่กระทบข้อต่อมากเกินไป
4. การนวดและกายภาพบำบัด: การนวดและการทำกายภาพบำบัดสามารถช่วยบรรเทาอาการปวดและเพิ่มความยืดหยุ่นของข้อต่อ
5. การใช้อาหารเสริม: อาหารเสริมที่มีกลูโคซามีนและคอนดรอยตินอาจช่วยบำรุงข้อต่อ
6. การจัดสภาพแวดล้อม: การใช้ที่นอนนุ่มๆ และการจัดพื้นที่ให้เหมาะสมจะช่วยให้สุนัขสบายตัวขึ้น

โรคไตวาย

โรคไตวายเป็นปัญหาสุขภาพที่พบได้บ่อยในสุนัขแก่ โดยเฉพาะในสุนัขที่มีอายุมากกว่า 7 ปีขึ้นไป โรคนี้เกิดจากการเสื่อมสภาพของไตตามอายุ ทำให้ไตไม่สามารถทำหน้าที่กรองของเสียออกจากร่างกายได้ดีอย่างเดิม

อาการของโรค

อาการของโรคไตวายในสุนัขแก่มีดังนี้

1. ดื่มน้ำและปัสสาวะบ่อย: สุนัขอาจดื่มน้ำมากขึ้นและปัสสาวะบ่อยขึ้น
2. เบื่ออาหาร: สุนัขอาจไม่อยากกินอาหารหรือกินน้อยลง
3. น้ำหนักลด: เนื่องจากการเบื่ออาหารและการสูญเสียมวลกล้ามเนื้อ
4. อาเจียน: สุนัขอาจมีอาการอาเจียนบ่อยๆ
5. ซึม: สุนัขอาจดูเหนื่อยล้าและไม่มีแรง
6. ปากเหม็น: กลิ่นปากที่เหม็นผิดปกติอาจเป็นสัญญาณของโรคไตวาย
7. ขนหยาบกร้าน: ขนอาจดูแห้งและขาดความมัน

การดูแล รักษา

การรักษาโรคไตวายในสุนัขแก่จะมุ่งเน้นที่การชะลอการเสื่อมของไตและการจัดการอาการ วิธีการดูแลและรักษามีดังนี้

1. การปรับเปลี่ยนอาหาร: อาหารที่มีโปรตีนคุณภาพสูงแต่ปริมาณต่ำ และมีฟอสฟอรัสต่ำจะช่วยลดภาระของไต
2. การให้น้ำเพียงพอ: ต้องแน่ใจว่าสุนัขได้รับน้ำอย่างเพียงพอเพื่อช่วยในการขับของเสีย
3. การให้ยา: สัตวแพทย์อาจจ่ายยาเพื่อควบคุมอาการต่างๆ เช่น ยาลดความดันเลือด ยาควบคุมฟอสเฟต หรือยากระตุ้นการสร้างเม็ดเลือดแดง
4. การฉีดน้ำเกลือใต้ผิวหนัง: ในกรณีที่สุนัขมีภาวะขาดน้ำ สัตวแพทย์อาจแนะนำให้ฉีดน้ำเกลือใต้ผิวหนังที่บ้าน
5. การตรวจสุขภาพสม่ำเสมอ: ควรพาสุนัขไปตรวจเลือดและปัสสาวะเป็นประจำเพื่อติดตามการทำงานของไต
6. การจัดการความเครียด: ลดสิ่งที่อาจทำให้สุนัขเครียด เพราะความเครียดอาจส่งผลต่อการทำงานของไต
7. การบำบัดทดแทนไต: ในกรณีที่โรคลุกลามมาก อาจต้องพิจารณาการทำการฟอกเลือด แต่วิธีนี้ยังไม่แพร่หลายในสัตว์เลี้ยงมากนัก

โรคมะเร็งเนื้องอก

โรคมะเร็งเป็นหนึ่งในสาเหตุการเสียชีวิตที่พบบ่อยในสุนัขแก่ โดยสุนัขที่มีอายุมากกว่า 10 ปี ยิ่งมีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดโรคมะเร็ง โดยมะเร็งที่พบบ่อยในสุนัขแก่ ได้แก่ มะเร็งผิวหนัง มะเร็งเต้านม มะเร็งกระดูก และมะเร็งต่อมน้ำเหลือง

อาการของโรค

อาการของโรคมะเร็งในสุนัขแก่อาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับชนิดและตำแหน่งของมะเร็ง แต่อาการทั่วไปที่ควรสังเกตมีดังนี้

1. ก้อนผิดปกติ: การพบก้อนหรือตุ่มที่ผิวหนังหรือใต้ผิวหนัง
2. แผลที่ไม่หาย: แผลหรือรอยโรคที่ไม่หายภายในเวลาปกติ
3. น้ำหนักลดอย่างรวดเร็ว: การลดน้ำหนักโดยไม่ทราบสาเหตุ
4. เบื่ออาหาร: การกินอาหารน้อยลงหรือไม่อยากกินเลย
5. หายใจลำบาก: อาการหอบหรือหายใจติดขัด
6. ท้องเสียหรือท้องผูก: การเปลี่ยนแปลงของระบบขับถ่าย
7. เลือดออกหรือมีของเหลวไหลออกจากช่องเปิดต่างๆ ของร่างกาย: เช่น จมูก ปาก หรือทวารหนัก
8. ซึมเศร้า: สุนัขอาจดูเหนื่อยล้าหรือไม่มีพลังงาน

การดูแล รักษา

การรักษาโรคมะเร็งในสุนัขแก่ขึ้นอยู่กับชนิด ตำแหน่ง และระยะของมะเร็ง รวมถึงสุขภาพโดยรวมของสุนัข วิธีการรักษาอาจรวมถึง

1. การผ่าตัด: เพื่อกำจัดก้อนมะเร็งออก เหมาะสำหรับมะเร็งที่เป็นก้อนเดี่ยวและยังไม่แพร่กระจาย
2. เคมีบำบัด: การใช้ยาเพื่อทำลายเซลล์มะเร็ง เหมาะสำหรับมะเร็งที่แพร่กระจายหรือมะเร็งเม็ดเลือด
3. รังสีรักษา: การใช้รังสีเพื่อทำลายเซลล์มะเร็ง มักใช้ร่วมกับการผ่าตัดหรือเคมีบำบัด
4. การรักษาแบบประคับประคอง: เน้นการบรรเทาอาการและเพิ่มคุณภาพชีวิต โดยเฉพาะในกรณีที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้
5. การให้อาหารที่เหมาะสม: อาหารที่มีโปรตีนสูงและไขมันปานกลางอาจช่วยชะลอการเจริญเติบโตของมะเร็งบางชนิด
6. การใช้อาหารเสริม: เช่น โอเมก้า-3 หรือสารต้านอนุมูลอิสระ อาจช่วยเสริมภูมิคุ้มกันและชะลอการเติบโตของมะเร็ง
7. การจัดการความเจ็บปวด: การใช้ยาแก้ปวดหรือการรักษาทางเลือกอื่นๆ เพื่อบรรเทาความเจ็บปวด

โรคต้อกระจก

โรคต้อกระจกเป็นภาวะที่พบได้บ่อยในสุนัขสูงอายุ โดยเฉพาะสุนัขที่มีอายุมากกว่า 7 ปีขึ้นไป โรคนี้เกิดจากการเสื่อมสภาพของเลนส์ตาตามธรรมชาติ ทำให้เลนส์ขุ่นมัวและส่งผลต่อการมองเห็น

อาการของโรค

อาการของโรคต้อกระจกในสุนัขแก่มีดังนี้

1. ตาขุ่นมัว: สังเกตเห็นความขุ่นมัวในดวงตาของสุนัข มักเริ่มจากจุดเล็กๆ และค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้น
2. การมองเห็นลดลง: สุนัขอาจชนสิ่งของหรือไม่สามารถมองเห็นของเล่นหรืออาหารได้ชัดเจน
3. ตาไวต่อแสง: สุนัขอาจแสดงอาการไม่สบายตาเมื่ออยู่ในที่ที่มีแสงจ้า
4. เดินชนสิ่งของ: สุนัขอาจเดินชนสิ่งของหรือเฟอร์นิเจอร์บ่อยขึ้น
5. ลังเลที่จะกระโดดหรือเดินลงบันได: เนื่องจากความมั่นใจในการมองเห็นลดลง
6. เปลี่ยนพฤติกรรม: สุนัขอาจดูสับสนหรือกังวลมากขึ้นเนื่องจากการมองเห็นที่แย่ลง

การดูแล รักษา

การรักษาโรคต้อกระจกในสุนัขแก่มีดังนี้

1. การผ่าตัด: การผ่าตัดเอาเลนส์ที่ขุ่นมัวออกและใส่เลนส์เทียมแทนเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการรักษาโรคต้อกระจก
2. การใช้ยาหยอดตา: ในบางกรณี สัตวแพทย์อาจแนะนำให้ใช้ยาหยอดตาเพื่อชะลอการเกิดต้อกระจก แต่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้
3. การปรับสภาพแวดล้อม: จัดบ้านให้ปลอดภัยสำหรับสุนัขที่มองเห็นไม่ชัด เช่น เก็บสิ่งของที่อาจทำให้สะดุดหรือชน
4. การใช้แสงสว่างที่เหมาะสม: เพิ่มแสงสว่างในบ้านเพื่อช่วยให้สุนัขมองเห็นได้ดีขึ้น
5. การฝึกใช้คำสั่งเสียง: ฝึกให้สุนัขตอบสนองต่อคำสั่งเสียงมากขึ้นเพื่อช่วยในการนำทาง
6. การใช้อาหารเสริม: อาหารเสริมที่มีสารต้านอนุมูลอิสระอาจช่วยชะลอการเกิดต้อกระจกได้

สรุปบทความ

โรคในสุนัขแก่เป็นสิ่งที่เจ้าของสุนัขควรให้ความใส่ใจและเตรียมพร้อมรับมือ ซึ่งการดูแลสุนัขแก่อาจท้าทายและต้องใช้เวลามากขึ้น แต่ด้วยความรักและการดูแลที่เหมาะสม สุนัขของคุณจะสามารถใช้ชีวิตในวัยชราได้อย่างมีความสุขและมีคุณภาพชีวิตที่ดี การทำความเข้าใจเกี่ยวกับโรคในสุนัข และการเตรียมพร้อมทั้งในด้านการดูแลและการเงิน เช่น การทำประกันสัตว์เลี้ยง จะช่วยให้คุณสามารถรับมือกับความท้าทายต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างมั่นใจ

ท้ายที่สุด การดูแลสุนัขแก่ไม่เพียงแต่เป็นหน้าที่ แต่ยังเป็นโอกาสในการตอบแทนความรักและความภักดีที่พวกเขามอบให้เรามาตลอดชีวิต ด้วยความเข้าใจและการดูแลที่เหมาะสม เราสามารถทำให้ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตสุนัขของเราเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขและมีความหมายอย่างแท้จริง